zondag 31 maart 2013

Midweek Schin op Geul Maart 2013

Evenals vorig jaar brachten wij de laatste week van maart door in het Zuid-Limburgse heuvelland. We verbleven weer in het bungalowpark van Schin op Geul, een prima uitvalsbasis voor een paar mooie wandelingen. Vorig jaar was het volop lente, : kersenbloesems, zingende vogels, de natuur was duidelijk een stuk verder dan afgelopen week. Want met een gevoels temperatuur van rond het vriespunt was het bijna 20 graden kouder dan vorig jaar.

Op de wandelpaden troffen wij nog sneeuwresten aan van de sneeuwbuien die de zondag voordat wij aankwamen weer voor een witte wereld zorgden. Met het zonnetje en temperaturen boven nul, smolt het wel aardig snel wel, maar op sommige plekken bleef het nog enkele dagen liggen.
Limburgs voor beginners:
Geis te links of geis te rechts, keeze mos te zellef. Mich kins te euveal taegekomme.
Dit bordje kwamen we tijdens een wandeling tegen op een , hoe kan het ook anders, splitsing....links of rechts, wij kwamen van de andere kant dus hoefden niet te kiezen.

Tijdens de wandelingen maakte ik weinig foto's. Het was gewoon te koud met die wind om lang stil te staan, zeker voor Jeroen, die niet fotografeert, is dat niet leuk, om steeds te moeten wachten. Maar ondanks de koude wind, genoten we wel van de stevige wandelingen door het prachtige heuvellandschap.

Mooi Zuid-Limburgs landschap. De prachtige hoeve "Euverum. Schuin naar boven rechts de Wilhemina toren en helemaal rechts achterin beeld zie je nog de Valkenburgse kasteelruïne.


Na een flinke klim vanaf Valkenburg, werden we beloond met dit uitzicht op kasteel Schaloen. En ook van deze kant de moeite waard om te fotograferen.

De koeien stonden nog op stal maar de mergellandschapen liepen vrolijk blatend rond.

En er waren kleintjes. Je zou haast denken dat het lente is.

Wilgenkatjes, die horen ook echt bij de lente. Vorig jaar al helemaal uitgelopen, nu nog zacht en aaibaar. Ik heb de vreemde gewoonte om deze katjes ook even te aaien, ze zijn zo lekker zacht.

Ook de luid zingende roodborst had de lentekriebels, en zo in het zonnetje lijkt het een mooie lente dag. Zolang je maar uit de wind bleef was het ook heerlijk.

Mijn eerste vlinder dit jaar. De kleine vos.

En met de vleugels open. Deze week stond ondanks de winterse temperaturen toch wel in het teken van de eerste lentebodes, zoals deze vlinder, maar ook de eerste tjiftjaf die ik tijdens een wandeling hoorde en natuurlijk de eerste lammetjes die ik dit jaar zag.

Mevrouw torenvalk zat in de boom boven de mergelgroeve waar twee jaar eerder een torenvalken paartje een nest had. Misschien wel dit zelfde vrouwtje met haar mannetje.......(of is het toch andersom?)

Meneer was er ook, hij zat op een andere tak van diezelfde boom.

Dit konijntje ontsnapte net aan de klauwen van meneer torenvalk. Ik was de torenvalk even met mijn verrekijker goed aan het bestuderen toen hij ineens naar beneden dook en dit konijntje wilde grijpen, maar hij miste. Gelukkig voor het konijntje (en voor mij want ik weet niet of ik dat fijn had gevonden om te zien). En meneer torenvalk moest nog even verder van huis voor het avondeten.

Het altijd mooie uitzicht verveelt mij nooit, de kronkelende geul, het kasteel en hoeve Genhoes en daarachter het Gerendal. Ik liep elke middag nog even naar het kluizenaarshuisje op de Schaelsberg, op zo'n 10 minuten lopen van het bungalowpark. Vorig jaar fotografeerde ik daar bosanemoontjes, maar helaas, die waren er ook nog niet. Wie er wel was.....de luidruchtige boomklever.

En tot mijn verbazing haalde hij iets van een pinda uit een holletje in een dikke boom. Een geheim verstopplekje.

Wij huren altijd hetzelfde huisje in het bungalowpark vanwege het vrije uitzicht. En op vrijdag morgen was het voor de verandering weer eens wit. De sneeuw ben ik nu wel zat, maar zo'n wit heuvellandschap heeft dan toch wel weer iets.

En wat is dit nu weer voor foto zul je denken. Tja, soms is een foto belabberd, maar het natuurmoment zo mooi dat je het toch op een of andere manier wil delen. Ik was nog in het stukje bos bij de boomklever toen ik een heel apart geluid hoorde: prrroet, prrroet. Vogels.....maar wat voor vogels, zeker geen ganzen, het klonk anders. Ik liep snel naar de bosrand en zag ze over vliegen. O jee, camera...instelling aanpassen en foto maken, maar ja, ze waren al te ver. Maar ik had een vermoeden dat ik kraanvogels heb gezien en vooral gehoord. Een geluid dat ik niet snel vergeet. Later even waarneming.nl  gecheckted: een minuut na mijn foto is in het dorp verderop een waarneming gedaan van zo'n 55 kraanvogels ...overvliegend.
Dus toch....
Het waren weer een paar heerlijke dagen in het prachtige Zuid Limburgse heuvelland. Naast wandelelen hebben we ook lekker lui op de bank gezeten met een boek, genoten van de Limburgse Vlaai, de rust en de ruimte en de prachtige natuur. Thuis in de Razende Randstad bekijk ik met een gevoel van heimwee deze foto's, ik wil weer terug....

donderdag 28 maart 2013

vogels in Polders Poelgeest , maart 2013

Afgelopen maand ben ik diverse keren naar de Poelgeest Polders geweest. Nu het voorjaar is, komen er weer veel vogels naar deze waterplas en is er altijd wel wat te zien.

Zoals dit koppeltje Grote Canadese ganzen. In de maand April zullen er in deze polder heel veel kleine gansjes te zien zijn. Daar kijk ik alweer naar uit.

Nog een koppeltje: kuifeendjes, links meneer en rechts mevrouw kuifeend. De kuif van meneer zit een beetje plat op zijn kop.


Ook deze mooie zwarte zwaan heb ik half maart in de polder gefotografeerd. Eind maart heb ik hem niet meer gezien, helaas.


De kieviten zitten over het hele gebied verspreid en broeden hier ook. Dus binnenkort hopelijk ook weer jonge kievitjes. Deze kievit bleef aardig zitten zodat ik hem mooi in het avond zonnetje op de foto kon zetten. Ik ben regelmatig na werktijd even langsgefietst, het gebiedje ligt ongeveer op de route van werk naar huis en het is een aangename manier om even lekker het werk los te laten en helemaal op te gaan in alles wat hier te zien is.

Het was koud, er stond een gure wind, van lente was nog geen sprake. Maar de vogels trekken zich daar niets van aan, die krijgen gewoon de lente kriebels.

Grutto's in de vlucht. Op zondag 17 maart waren er heel veel grutto's te zien, ze zaten in groepjes bij elkaar, maar bij verstoring door bijvoorbeeld een roofvogel, vlogen ze allemaal tegelijk op, een prachtig gezicht, maar nauwelijks vast te leggen.

Een gedeelte van de grote groep grutto's. Het grut-to-grut-to klonk weer.

En soms waagt een grutto zich even aan de waterkant.

Ook de scholekster zat aan de kant.

Juffrouw ooievaar was er ook, maar ze keerde mij de rug toe en liep weg.

Geen beste foto, maar ik vond het staartmeesje zo leuk eigenwijs kijken.
Niet al mijn waarnemingen kon ik vastleggen, zo  waren de foto's van de gele en witte kwikstaart, de slobeenden, dodaars en de bergeenden te slecht om hier te laten zien. Maar er was nog meer te zien in de maand maart.....

Een reiger met een hele dikke nek, er was net een hele grote vis in de keel van de reiger gegleden, jammer dat ik net te laat aankwam om het vis-moment vast te leggen. Echt heel bijzonder hoe een reiger zulke grote happen wegslikt.

Een mooie waarneming, een pijlstaarteend, op de achtergrond nog wat rustende grutto's. De grote aantallen van begin maart zijn er aan het eind van deze maand niet meer, maar ze zijn er nog steeds.

En op de laatste dag van maart had ik mijn eerste lepelaars voor de lens. Een van de lepelaars is geringt, de ander drie niet voorzover ik het kon zien, ze zaten best ver, maar met een klein beetje zon en een flinke zoomlens kon ik er toch wat van maken.

Ze waren druk aan het poetsen. Ik hoopte dat ze het water in zouden gaan om te fourageren, maar toen ik even de andere kant op keek, vlogen ze alle vier weg richting het Noorden. Ik hoop toch dat ze weer terugkomen naar de polder. Vorig jaar is er hier zelfs gebroed en heb ik jonge lepelaartjes gezien. Dat zou voor dit jaar natuurlijk een mooie wens zijn.

een watersnip. Op deze dag zag ik meerdere watersnippen verspreid over het gebied. Door de aanhoudende droogte, is het waterpeil nu een stuk lager en de drooggevallen slikjes zijn erg in trek bij de snippen.

Maar ook de tureluur voelt zich er hier thuis.

Er zitten nog steeds veel wintertalingen. Deze meneer taling besprong zijn vrouwtje en was wel erg wreed in het liefdesspel, het vrouwtje werd steeds verder onder  water geduwd.

En met de kievit en grutto in 1 beeld sluit ik deze lange blog af.
De blauwborst is al waargenomen daar, dus ook in April zal ik regelmatig een kijkje nemen bij de vogels van Poelgeest.

dinsdag 5 maart 2013

Op zoek naar reeën

Genieten van deze prachtige dieren.

Ik had al een tijdje de wens om reeën te fotograferen in de Waterleidingduinen, het zijn immers mijn favoriete dieren.  Ik volg de blog van Kees van Dommele en heb veel bewondering voor zijn reeënfoto's en de manier waarop hij deze maakt. En zo kwam het op vrijdag 1 maart tot een afspraak met Kees om op zoek te gaan naar de reeën.

Al snel zagen we dit groepje reegeiten, er was nog een vijfde ree maar die viel net buiten beeld. Deze sprong (zo wordt een groep reeën genoemd) bestond alleen uit geiten, maar Kees wist dat er in dit gebied ook een reebok rondloopt, dus ik hoopte die ook nog tegen te komen. Maar hier was ik al heel blij mee.

We liepen een klein rondje om later weer op deze plek terug te komen en gelukkig, ze waren er nog, mooi op een open plek. Helaas was het weer zo'n dag van 80 tinten grijs dus wat fotografie betreft was het toch wat minder, mijn camera komt bij deze omstandigheden tekort en ik moet echt wat ruis achteraf wegwerken. Maar wat een mooi momentje toch, als dit lieve dier je aankijkt met die (inderdaad) reebruine ogen. Dat is toch gewoon genieten. En hoe grijs het ook was, voor mij schijnt dan de zon.



Met zijn tweetjes. Altijd op hun hoede. Ze tolereerden onze aanwezigheid, wij bleven dan ook op gepaste afstand. Ik heb ook goed gezien hoe Kees de dieren benaderd, heel rustig, vaak nog een extra rondje lopen en met heel veel geduld.

Wat verderop zagen we in het bos een groepje van  vier dieren, waaronder een bok. We wachtten bij een bospaadje tot ze daar zouden oversteken. Als eerste kwam deze reegeit het pad op. Later volgden de andere geiten en als laatste de bok, die stak alleen zo snel over dat ik daar geen mooie foto van kon maken. Maar gelukkig bleef de bok redelijk dichtbij in het bos staan.

En keek even om want hij hoorde het klikken van de camera. Wat heeft hij een prachtig bastgewei.


De ochtend was nog niet voorbij en we hadden al 9 reeën gezien, waaronder een mooie reebok. De dieren zien er allemaal goed uit. We besloten het reeën gebied achter ons te laten en nog een heerlijke wandeling door het zuidelijke deel van de AWD te maken.

Schapen lopen daar ook overal. Soms versperren ze zelfs de weg.

Een rij schapen. Wij besloten het naastgelegen pad te nemen, waarop een van de schapen een luid "Meeehhhhh" liet horen en de rij in beweging kwam.

We bereikten de Van Stirumvallei, een groot stuifzand gebied, dat ineens ook erg nat was. De laatste keer dat ik hier was, was het een grote droge zandvlakte, nu waren er overal grote waterplassen.
In dit gedeelte van de Waterleidingduinen is het veel rustiger wat wild en vogels betreft. Tijdens de wandeling kwamen we wel 1 vos tegen en een paar damhertjes, waaronder deze twee. We hebben ook smorgens nog een groep damhert mannetjes gezien, die er allemaal heel gezond en goed doorvoed uitzagen.
Nu de winter voorbij is, zal het voor de dieren ook weer makkelijker worden om voedsel te vinden, en straks is er weer vers groen gras.
En als de temperatuur wat omhoog gaat en de zon weer eens gaat schijnen, zullen ook in dit gebied de vogeltjes zich laten zien.
Langs het Oosterkanaal hebben we trouwens wel veel vogels gezien, waaronder staartmezen en goudhaantjes.

Met deze brilduiker sluit ik deze blog af. Er zijn nog steeds wintergasten in de AWD, zo zagen we deze dag ook nog zaagbekeenden en een nonnetje (vrouwtje), maar het zal niet lang meer duren of deze vogels keren weer terug naar het Noorden om daar te broeden.
Het was weer een geweldige dag in de Waterleidingduinen. Kees heeft mij meegenomen naar de reeën en ik heb er enorm van genoten. En ook de wandeling daarna was heerlijk, lekker uitwaaien.