zondag 25 oktober 2015

Genieten aan het strand bij Hoek van Holland

Ik loop weer achter met mijn blogs, deze foto's zijn van 10 oktober, toen het zonnetje lekker scheen. Het was genieten aan het strand.


Zaterdag 10 september, de dag begon nog grijs en bewolkt, maar zodra de wolken verdwenen en het zonnetje zich liet zien, werd het een heerlijke warme najaars dag.
Die ochtend ging ik samen met Conny naar de Rietputten, voor de baardmannetjes.
We hoorden ze wel en zagen ze ook overvliegen. Slechts 1 x kwam er een mannetje in beeld. Niet meer dan een bewijsplaatje.
We wandelden het hele gebied rond en ontdekten dat het toch best groot is. Naast de overvliegende baardmannetjes waren er nog twee verrassingen: een ijsvogel ( geen mooie foto) en een overvliegende roerdomp ( ik was te laat voor een foto). Een gebiedje om zeker nog een keer te bezoeken op een rustige windstille dag, want dan heb je de meeste kans dat de baardmannetjes bovenin de rietstengel gaan zitten. We vertrokken naar een ander gebiedje, de Broekpolder. Daar maakten we een leuke wandeling maar we zagen helemaal niets: geen vogels, geen paddenstoelen......dus dan maar plan B inzetten...doorrijden naar Hoek van Holland.
We kwamen op het strand en zagen eerst helemaal geen meeuwen. Het zal toch niet zo zijn dat de vogels het deze dag gewoon massaal laten afweten. Maar gelukkig, daar zat een eerste zilvermeeuw. We liepen een stukje door naar de pier. Net zoals bij Ijmuiden heb je een lange pier met aan de zijkant basaltblokken, waar vaak vogels zitten die tussen het zeewier en ander spul zoeken naar kleine diertjes, visjes, schelpjes...

 Een jonge zilvermeeuw met daarachter het opspattende water

Steenlopertjes zijn bijna altijd wel aanwezig op dit soort plekken, deze keer hadden we geluk dat er best veel zaten, en redelijk dichtbij.

 En zelfs een paarse strandloper liet zich eventjes zien

Elf steenlopers op een rots, zoveel had ik er nog niet bij elkaar gezien.

Ze liepen erg druk te doen en ook vaak door elkaar heen, dus het viel niet mee om slechts één steenloper op de foto te zetten.

En ondertussen vaart een groot zeeschip uit. Opvallend dat er hier knobbelzwanen in het zoute water zwommen, dat had ik nog niet eerder gezien.

Nogmaals een steenloper, ze zijn niet zo schuw, dus je kan ze van een paar meter fotograferen. Helaas lagen de rotsen op deze pier lager dat de pier, dus moesten we wat oplaag fotograferen.



 Welteruste steenlopertje


 volwassen en juveniele zilvermeeuw



Op het strand ging ik nog even laag bij de grond voor de schelpjes ( scheermesjes), in gedachten zag ik hier al een drieteenstrandlopertje tussen scharrelen. Ja, ik kreeg echt weer zin in strandfotografie en moet het dit keer ook echt eens wat vaker doen, want tot nu toe bleef het steeds bij voornemens.


 En nog maar eentje, natte knietjes, maar ach.....de zon scheen volop dus dat was zo weer droog.



 Oh, meeuw wat ben je groot ....



De dag eindigde op het terras van een van de strandtenten. Het was heerlijk zo achter glas in het zonnetje.
Zo keken we naar de zee en terug op een geslaagde dag.
 Zodra de bomen in de bossen de blaadjes hebben verloren , ga ik toch echt vaker op mooie dagen het strand bezoeken, ik heb deze dag wel weer gemerkt dat ik mij daar ook goed kan uitleven en er genoeg te zien is. En met het zonnetje erbij, doe ik ook weer wat vitamine D op, want dat is in de wintermaanden soms lastig als je nauwelijks daglicht ziet (op werkdagen).

dinsdag 20 oktober 2015

Amsterdamse Waterleidingduinen Oktober deel 1

Wat was het heerlijk begin oktober.


De herfst laat zich steeds meer zien, langzaam kleurt het duin.....groen wordt bruin, rood of geel. De vruchten in de bomen geven kleur en worden door de vogels opgepikt. De eerste groepen kramsvogels en koperwieken zag ik al over vliegen. En toch was het begin oktober nog warm genoeg voor de boomkikker.
Deze was nog van eind september, hertjes in het laatste licht, net voordat de zon onder ging

De damhertjes blijven gewoon ontzettend leuk, en misschien is dit wel het laatste jaar dat we ze van zo dichtbij kunnen bewonderen, want als er in 2016 (of al eerder) zoveel herten worden afgeschoten en de overgebleven dieren schuw worden, dan zie je ze niet meer.




 Begin oktober was het nog heerlijk weer, de boomkikkers waren toen nog te zien en warmden zich op in het zonnetje, deze zat redelijk vrij, maar wel gewoon op een takje, zo heb ik al meerdere foto's. Tja, ik wordt steeds kritischer.


 Het blijven prachtige kleine diertjes, en zo mooi op een blad had ik ze dit jaar nog niet, dus met deze foto ben ik ook heel blij...'n geluksmomentje.


 Een heggenmusje, het zat even te zingen, waardoor hij me opviel, na deze foto ging het beestje ervandoor. Nu de zomer voorbij is, gaan we de vogels ook weer wat meer zien.


 Vosje kwam even nieuwsgierig kijken, ik heb ook deze maand aardig wat vossenfoto's gemaakt, waarvan deze toch wel de allermooiste is.....alweer een geluksmomentje.


 Boos......de bronst van de damherten begint in oktober, deze grote meneer had duidelijk al wat last van de hormonen, geen hinde te zien in zijn buurt, misschien daarom wat chagrijnig


Op een andere plek..hindes genoeg. Dit was een week later, op alweer een mooie oktoberdag.


 Doornappel (datura), de zaaddozen springen open en zo wordt er voor verspreiding gezorgd van deze (giftige) planten



 
Damhert, ook deze meneer is klaar voor de bronst, maar kijkt een stuk vriendelijker dan die andere grote hertenman. Toen ik op 9 oktober langs het bos liep hoorde ik al wat burlen of knörren van de hertenmannen. De bronst was begonnen, maar is meestal pas na half oktober op het hoogtepunt. En ook dit is misschien wel de laatste keer dat we dit zo mee kunnen maken, want volgend jaar zullen er bijna geen herten meer in de AWD rondlopen.



 Herfstkleuren, gelukkig heeft de AWD meer te bieden dan alleen hertjes, en ook hier kan ik enorm van genieten,


 Langzaam gaat het groen over in tinten rood, bruin, geel.......ik hoop hier snel weer heen te gaan om meer kleurige foto's te maken.....en de damherten niet te vergeten.
Waarschijnlijk zal het volgende AWD blogje in het teken staan van de damhertenbronst 2015. 

vrijdag 16 oktober 2015

Natuur rond Leiden: Najaarsblog

Van paddenstoelen en zwammen naar nieuwsgierige koeien en kleine eendjes, ze staan allemaal in mijn laatste blog

In September en Oktober ben ik een paar keer in de buurt gebleven om te fotograferen. Ik fietste naar Huys te Warmont voor de paddenstoelen, bezocht Cronesteijn voor een leuk rondje en trof in een nabijgelegen wijkje zomaar jonge muskus eendjes aan.
 Rondom Huys te Warmont ligt het bos van Krantz, waar het in het najaar een waar paddenstoelenfeestje is.



 Het is even zoeken maar meestal vind ik wel wat amethistzwammetjes, oftewel rode kool zwammetjes. Het is wel duidelijk waarom ze deze laatste naam hebben gekregen.




Spelen met scherptediepte



 Tussen het mos



De porseleinzwammetjes zijn ook heel fotogeniek, vooral als je van onderaf de foto neemt, en een beetje tegen het licht in, dan ontstaat er die mooie bokeh ( de lichtcirkels in de achtergrond)



 De vliegenzwam mag niet ontbreken, maar het viel niet mee om een mooi exemplaar te vinden. De meesten waren al zo ver gevorderd dat ze er niet zo goed meer uitzagen of ze waren kapot of aangevreten.



 Deze was nog wel heel mooi maar stond verscholen in het hoge gras.

 Van het hoge gras heeft deze pruikzwam geen last, deze groeit hoog in de boom. Deze kun je vinden bij de parkeerplaats bij de ingang van Huys te Warmont



Van de zwammen in Warmond gaan we naar de vogels in Cronesteijn. Een blauwe reiger is een gewone vogel, maar zo in het licht van de namiddag staat ie er toch wel mooi op.



 De eerste smienten zijn alweer gearriveerd, ze worden ook wel fluiteendjes genoemd, dat danken ze aan hun fluitende geluidjes. Ik vind het een heerlijk geluid.


 De koeien waren heel erg nieuwsgierig


 Ten slotte nog een paar foto's die ik in een nabijgelegen wijk maakte. Ik zag dat de muskuseenden jongen hadden, en dat begin oktober.


 Ik nam plaats in het gras en bekeek het groepje van afstand, ze waren druk aan het eten van het net gemaaide gras, dat nog los op het veldje lag. De eendjes waren constant in beweging, dus het viel niet mee om ze goed te fotograferen.


 Ze liepen ook steeds door elkaar heen, moeder eend keek van een afstandje toe.



 En soms kwamen ze ineens heel dichtbij....



 So cute



 Van al dat eten wordt je wel een beetje moe.....Welteruste eendjes.
Toen de eendjes onder moeders vleugels in slaap vielen, vervolgde ik mijn weg, het was inmiddels anderhalf uur later, maar als je zo bezig bent, vergeet je de tijd.


Cronesteijn, nu nog groen, maar hier zullen binnenkort ook de herfstkleuren zichtbaar zijn.

zondag 11 oktober 2015

Drents-Friese Wold

Een verslagje van een heerlijke midweek aan de rand van het Drents-Friese wold


Na een periode van regenachtig weer eindigde september met heerlijk zonnig herfstweer. Dan mag ik mijzelf toch een gelukkig mens noemen dat ik uitgerekend deze laatste week van september vakantie had, samen met Jeroen. We verbleven in een mooi huisje, de boshoek, op Camping Diever. Dat huisje staat, zoals de naam al zegt, aan de rand van het bos, dus we hoefden maar naar buiten te wandelen en zaten midden in de natuur.
Omdat we deze dagen vooral lekker gewandeld hebben, lag de nadruk wat minder op fotografie, maar dat wil niet zeggen dat ik geen leuke foto's heb gemaakt. Hieronder een indruk van wat wij allemaal tegen kwamen tijdens de wandelingen.


 Zwavelkopjes, we zagen ze op veel plekken in het bos



Ook de vliegenzwammen waren er, maar de meeste stonden verstopt in het hoge gras, deze kleine was nog redelijk te fotograferen


 Twee dagen later ging ik terug naar deze plek, maar de kleine vliegenzwam was inmiddels behoorlijk groot en overal kapot, dan maar een detailfoto



 hele kleine zwammetjes op een boomstronk, omgeven door varens, nog erg groen allemaal, maar toch deed het al wat herfstachtig aan in het bos.
Deze bosfoto's maakte ik in het gebied dat Berkenheuvel heet en waar verschillende wandelingen zijn uitgezet door zowel Natuurmonumenten als Staatsbosbeheer. De naam berkenheuvel was toepasselijk, we zagen best veel berken langs de paden.

De tweede dag reden we een stukje naar het Noordelijke deel van het Drents-Friesche wold en maakten twee wandelingen ( gecombineerd) rond het Aekingerzand.


 Het was prachtig weer, strakblauwe lucht, weinig wind.....



 En dan valt het toch weer tegen om zo'n landschap te fotograferen.



 Aan het begin van de wandeling zagen we nog wat spinnenwebjes met dauwdruppels tussen de heidepollen, die op enkele plekken zelfs nog paars was.






 Heide en zandverstuivingen

 En een schaap, de kudde liep niet echt bij elkaar dus we kwamen verspreid over het gebied zo hier en daar een schaap tegen.

De volgende dag was alweer een mooie zonnige dag en wandelden we vanuit het huisje in de bossen ten Noorden van Diever.



 En daar stond dan ineens een reegeit in het bos, dichtbij genoeg om te fotograferen. Ze keek even om en liep toen dieper het bos in.


Die middag ging ik nog even alleen op pad en fotografeerde dit winterkoninkje. We hebben opvallend weinig vogels gezien, zelfs rond het huisje zagen we ze nauwelijks ( we hoorden ze overigens wel, vooral de roodborstjes). 



 Nog een plukje paarse hei



En dan maak ik een grote rondwandeling, op zoek naar vliegenzwammen die mooi te fotograferen zijn......3 uur en 10 km later (had Jeroen nog even gebeld dat ik wat langer weg was) kwam ik terug bij Camping Diever....en wat staat daar op 100 meter van ons huisje...de mooiste vliegenzwam die ik gezien had ik de dagen dat we in Drenthe waren. die moest natuurlijk op de foto!

Het was een heerlijk midweekje weg, supermooi weer en op en top genieten van het prachtige Drenthe.