zondag 29 januari 2017

Brouwersdam met een hoofdrol voor de zeehonden

Ieder jaar proberen Henk en ik een dagje naar de Brouwersdam te gaan. Eerst even de weerberichten bekijken, het getijde, de windrichting en dan......afspreken maar.



Donderdag 19 januari 2017 was een prachtige rustige winterdag, volop zon en nauwelijks wind. Het was net boven nul. De rijp van een dag eerder was verdwenen, maar voor de Brouwersdam is dat helemaal niet zo erg.







Het viel op het eerste gezicht een beetje tegen met de vogels. Maar wat verderop , links van de spuisluizen, zagen we toch wat....
















Een groep kanoeten waarvan er eentje even wat meer vrij liep. Erg leuk dat ik de kanoetstrandloper nu ook eens goed op de foto kon zetten.





Groepje fouragerende kanoeten






En ineens vloog alles op, ik telde er 39. Nog nooit zoveel kanoeten bij elkaar gezien






Aan het einde van de middag troffen we ze nog een keer,  nu even in het warme namiddag licht, een half uurtje voordat de zon onder zou gaan.







Een andere strandloper die goed vertegenwoordigd was, dat was de paarse strandloper.





En soms moet je dan even omlaag klauteren voor een mooi standpunt






Een van de weinige steenlopertjes die we zagen,die zijn hier op de Brouwersdam toch niet zoveel aanwezig als op de pier van IJmuiden. Of we hadden gewoon een dag uitgekozen dat deze soort zich niet zo liet zien. Grote afwezige was toch wel de drieteenstrandloper.......we hebben er niet één gezien.





De bonte strandlopers waren er wel, hier samen met de paarse strandloper in een ondiep plasje, op zoek naar een hapje.






Bonte strandloper








Wulp met zijn ogen dicht (maar wel moet mooie spiegeling).







Het was wel een dag van mooie waarnemingen, zo kon ik de middelste zaagbek (man) van behoorlijk dichtbij fotograferen.  Ook zagen we een eidereend man, en een groepje ijseenden maar deze foto's hebben de blogselectie niet gehaald.






Deze kon nog net,de zilverplevier, voor een echt mooie foto net iets te ver weg,maar toch wel heel leuk om dit vogeltje gezien te hebben.




Bij de spuisluizen zwommen meerdere zeehonden die zo nu en dan even boven kwamen, soms met  meerdere tegelijk en soms speelden ze even samen. Maar het was lastig fotograferen, nu er een groot hek met dikke groene spijlen is geplaatst.




Aanzwemmende zeehond houdt ons goed in de gaten.






De zeehonden doken steeds onder, bij het spuien komen ook veel visjes mee dus het is dan altijd druk met zeehonden die steeds naar beneden duiken om wat te vangen. Hier had ie beet. En wat een scherpe nagels heeft ie.










Deze twee vonden elkaar wel leuk. We maakten heel erg veel foto's, ik kan gewoon niet alles plaatsen, dus dit is een kleine selectie. 






Nieuwsgierig, deze zeehond kwam even heel dichtbij de kant om te kijken wat die twee rare figuren nou aan het doen waren.....foto's maken dus. De zeehonden zorgden voor veel vermaak,  we konden daar echt wel uren naar kijken en voor mij was dit toch wel een van de mooie momenten die dag......








En de mooie dag eindigde met een prachtige zonsondergang.





Het was weer genieten











En met de kraai tegen de achtergrond van de zonsondergang sluit ik deze blog af. We hadden een paar heerlijke winterdagen in januari.



















Van mij had dit nog wel een paar weken aan mogen houden. Alles beter dan regen en wind en temperaturen van 10 graden.....dat is geen winter.







maandag 23 januari 2017

Ruige rijp bij Lentevreugd

Woensdag 18 januari 2017......ik werd wakker, keek naar buiten en zag alle bomen helemaal wit van de rijp. Wat baalde ik enorm dat ik moest werken en ook absoluut geen vrij kon krijgen. Voor de zekerheid toch maar mijn kleine camera in mijn tas gedaan, je weet maar nooit.








Gelukkig,  na mijn taken die echt af moesten, kon ik toch een paar uurtjes eerder weg, dus om twee uur stapte ik op de fiets naar het gebiedje Lentevreugd, bij Wassenaar. Ik hoopte dat het nog even wit zou blijven om dan de konikspaarden en Schotse Hooglanders in het winterse landschap te fotograferen.







Ruige rijp ontstaat wanneer de temperatuur een aantal graden beneden het vriespunt is en de luchtvochtigheid zeer hoog (mist). Deze combinatie zorgt voor het afzetten van de vochtdeeltjes (mist) tegen de bomen, planten, gras , hekwerk , alles eigenlijk. Door de wind ontstaan de naaldvormige ijskristallen die zorgen voor dat sprookjesachtige witte landschap. Het komt niet vaak voor, ik fotografeerde het eerder in 2007 en in 2009 en in mindere mate was het er in 2012.
















Lentevreugd, met de bekende bomen midden in het landschap, en inderdaad......het was niet helemaal wit meer. Snel op zoek naar de grazers.








Onderweg nog wel even proberen de rijp vast te leggen, dat viel niet mee met een cameraatje die alleen een stand Automatisch heeft, niks diafragma voorkeur, niks scherpte diepte, gewoon kiekjes maken dus.







Het zag er bij de bevroren plas toch wel winters uit.









Een jonge Schotse Hooglander, al voorzien van vervelende gele oorbellen.  Het witte landschap verdween langzaam onder zijn (en mijn)voeten.









Een andere hooglander stond in het groen, maar ik zag de omgeving en achtergrond nog wel in de rijp, snel een paar foto's gemaakt waarvan ik deze toch wel heel geslaagd vind.








Ik kwam net aan op het moment dat de dieren bijgevoerd werden,ze kwamen dus allemaal bij elkaar op de voerderplek, en zo heb ik dan een hooglander en een konikspaard samen.







De voeder plek is niet echt de mooiste plek van het gebied, maar ik wilde toch ook de konikspaarden nog even vastleggen. 







En dan toch maar proberen met de automaat stand de rijp vast te leggen. Meer dan dit kon ik er niet van maken helaas....







Deze vorm van rijp komt heel zelden voor , na 2012 heb ik het niet meer gezien. Ik hoop echt dat we het deze winter nog een keer krijgen, en anders wellicht weer een paar jaar wachten...







Een uurtje later was ik weer bij de uitgang en stapte op mijn fiets voor de 13 kilometer terug naar huis....





Onderweg naar huis nog even wat fotostops gemaakt, want ja.....morgen is alles weer weg...






Mooie wolken boven de berijpte bomen groep.





Ruige rijp aan het prikkeldraad.
Van mij mag deze winter nog even zo doorgaan. 












Koude nachten, mist en overdag ook rond het vriespunt, wie weet mogen we dit dan nog een keer meemaken deze winter, en dan liefst op een dag dat ik niet hoef te werken.


woensdag 18 januari 2017

Dagje Zandvoort

Winter in Nederland, maar helaas vooral in het oosten en zuiden van het land. Niks witte wereld hier aan de westkust.......








Terwijl de zon opkomt zien we toch wel wat donkere wolken, zou daar nog een sneeuwbuitje uitkomen?










Ochtend gloren



Silhouet van een damhert mannetje  net na zonsopkomst.





Daar komt een buitje aan......
Gelukkig, deze waaide over en daarna bleef het droog.


We wandelden over het fietspad langs de zeereep en zagen nog twee vossen weg schieten, dit is toch wel een heel ander stukje AWD. Ter hoogte van de ingang bij de Duizendmeterweg was het tijd voor een pauze (hapje, drankje). We konden hier niet de AWD in omdat ze daar nog steeds met werkzaamheden bezig zijn, waardoor de Duizendmeterweg is afgesloten. Verder viel het allemaal toch wat tegen, dit is niet het mooiste stukje AWD.





Daarom besloten we het strand op te gaan. Na de storm van vrijdag hoopte ik op veel schelpen en zeesterren en.....veel vogels.






Een berg zeesterren en scheermesjes






En weer een dreigende lucht







 Er was met al die zeesterren en schelpen (met inhoud) genoeg voedsel voor de kustvogels, maar gek genoeg lieten die zich nauwelijks zien. Hadden ze een dag eerder al hun buikjes rond gegeten?
Ze zaten vooral op een verder gelegen zandbank.





En deze kokmeeuw kwam nog wel even in de branding langs wandelen.




En ik liet de vogels los,  mijn gewenste drieteenstrandlopertjes waren nergens te bekennen. Dan maar even wat spelen met de schelpjes.













En een zeester fotograferen op het strand, valt nog niet mee. Gelukkig heb ik kantelbaar scherm en kan ik best lang op mijn hurken zitten met de camera heel laag voor me, bijna op de grond. Zo kreeg ik het mooie lage standpunt en de zachte kleuren....




Met deze zeesterfoto ben ik dan ook heel tevreden.










En ik eindig ook weer bij de damherten, want na de heerlijke uitwaai ochtend op het strand, sloten wij ons om twaalf uur aan bij de actie tegen het afschot van de damherten in de AWD.


Meer over de actie en de achtergrond hiervan kun je hier lezen.


Wat was het heerlijk om weer eens op het strand te fotograferen, dat wil ik toch echt vaker gaan doen. 

zaterdag 7 januari 2017

Amsterdamse Waterleidingduinen: rond de jaarwisseling

Mijn eerste blog van 2017,met foto's van december 2016 en de eerste foto's van het nieuwe jaar. Uiteraard komen die uit mijn favoriete gebied: de Amsterdamse Waterleidingduinen.



Eind december , eindelijk weer eens een vosje gezien.....




Maar meer op haar hoede, wat schichtiger....en uiteindelijk vertrouwde ze het en kwam ze dichterbij.






En nu ze zich weer wat dichterbij vertoonde, kan ik het niet laten even een portretje te maken.




De damhertjes laten zich nog steeds goed zien. Op een aantal plekken zijn ze een stuk schuwer, waarschijnlijk door het afschot van damherten in dat gebied, maar op andere plekken zijn ze nieuwsgierig en kijken ze  de mensen met camera aan met hun prachtige bambi ogen.




Van zo'n blik smelt je toch gewoon.... het roept bij mij vooral vertedering op en ik vraag mij soms af wat de jager die zo'n hertje afschiet (en ook deze blik te zien krijgt misschien) denkt op het moment dat ie de trekker overhaalt. Brrrr, eigenlijk wil ik daar niet teveel aan denken.






En vooral genieten van deze mooie dieren, zolang het nog kan.






Een kleine wereld....Donderdag 29 december 2016.







Op een mistige dag eind december wandelde ik ook weer een hele dag in dit mooie gebied. Ik hoorde wat geritsel links van mij en ik zag een gewei boven de struiken uitsteken,even wat doorgelopen om deze mooie geweidrager beter in beeld te krijgen. Hij keek mij aan en liep even later door. 





Het was een heel mistige en koude dag,die donderdag 29 december, maar ook dan is het genieten van alles wat ik tegenkom, de stilte en de ruimte om je heen. Alleen ik en de herten......





Mist,water, spiegeling...... ook hier kan ik enorm van genieten.






Wintermacro's, gemaakt op de mistige donderdag en een week eerder toen er overal een laagje rijp te zien was.






De laatste zonsondergang van 2016 in de AWD, dit was niet op 29 december,toen was het te mistig, maar eerder die maand, deze foto was nog blijven liggen.


~~~~~~~~~~~~

We zijn inmiddels in 2017 aangekomen. En de eerste mooie , zonnige dag van dit jaar had ik het geluk een vrije dag te hebben.Van zonsopkomst tot zonsondergang in de AWD. Heerlijk





Grazende damhertjes in het ochtendlicht





Nog even een macro plaatje tussendoor, voor macro moet je toch wel de tijd nemen, en even zo tussendoor tijdens een wandeling lukt eigenlijk niet.....maar dit mosje vond ik toch wel erg mooi.







Heel veel roodborstjes waren er tijdens mijn wandelingen te zien, deze wilde wel even voor mij poseren. Verder zag ik veel goudhaantjes, maar die zijn zo snel dat een foto nog niet gelukt is. Ook hoorde ik buizerds overvliegen en de schaterlach van de groene specht en de roep van de boomklever was duidelijk hoorbaar. Als je dan wandelt en je hoort al die vogelgeluiden,dan kan ik daar alleen maar heel blij van worden, wat is de natuur toch mooi.









Tegenlicht foto richting infiltratie gebied,rustende wilde zwanen en een toevallig voorbijlopende vos.






En terwijl ik de tegenlicht foto maakte is daar ineens een andere vos vlak bij mij komen zitten, ze zat even te genieten van het winterzonnetje. Even keek ze om en dat was mijn moment om deze foto te maken.







Later in de middag kwam ik deze vos nog een keer tegen toen ik op weg was naar het infiltratiegebied om de wilde zwanen te fotograferen.






Drie wilde zwanen. Ik vind het zulke mooie vogels. Ieder jaar wanneer de wintergasten arriveren kijk ik uit naar de wilde zwanen. Er zitten meerdere groepen in de AWD, maar soms zitten ze in het water bij het verboden gebied,waar je als wandelaar niet mag komen. Voor de vogels wel lekker rustig...geen verstoring.






Nadat ik de wilde zwanen had gefotografeerd moest ik even in flink tempo naar de uitgang  Zandvoortselaan lopen, het was al even na vier uur en om kwart voor vijf gaat de zon onder. voor deze mooie hinde in het laatste licht hield ik toch even mijn pas in.....





En ook dit schatje was gewoon te leuk om zomaar voorbij te lopen.






En uiteindelijk zag ik bij het Renbaanveld nog net de zon ondergaan. Daarna stevig doorlopen naar de uitgang.


Drie dagen AWD met verschillende omstandigheden, van kou met rijp,tot zon tot zeer dichte mist. Het is altijd een feest om daar te lopen......