Een januari met twee weken winter, zoals het hoort. Kou, een beetje sneeuw en af en toe wat zon. Weinig wind dus.......alle ingredienten om te genieten.
Vos op het ijs. Dit was wel mijn mooiste winterse plaatje van januari.
Helaas was het in deze periode lastig om vrij te krijgen en door wat gehannes met het omruilen van parttime dagen kon ik toch nog een beetje winter meepakken.
De winterperiode begon op 8 januari, een maandag die ik gelukkig vrij had. Op het Katwijkse strand lagen 3 zeehondjes (gewone zeehond) en er kwamen zelfs enkele kleine sneeuwbuitjes over.
in de sneeuw
oh, ben jij het
Happy together
oh nee, moet je nou alweer een foto maken?
Kijk eens, zonder handjes....
Het water steeg en de temperatuur daalde. Na een paar uur reikte het water tot de zeehonden-buiken en gingen ze één voor één het water in. En ik ging met ijskoude vingers terug richting de bushalte. Wat was het een koude ochtend maar zo de moeite waard.
Nog diezelfde week, wat zuidelijker langs onze westkust, konden we nog genieten van een grijze zeehonden pup, samen met zijn moeder (of haar moeder)
De grijze zeehond is een stuk groter dan de gewone zeehond. De pups van deze soort worden in december op het strand geboren. De gewone zeehond pup wordt in de zomer in zee geboren.
Moeder en kind, wat een verschil in grootte. De kleine heeft nog zijn witte vachtje maar ging later wel al met mama de zee in.
Na de geboorte blijven de pups nog 3 weken op het strand en worden gezoogd in die periode. Deze pup zal wel bijna 3 weken oud zijn geweest.
Hallo daar
Kom maar bij mama
Ik vind het zo van opzij net een klein ijsbeertje zonder oren. De drieteenstrandloper kwam toevallig langsrennen.
Ook deze dag was het behoorlijk koud, gelukkig niet zoveel wind meer als de voorgaande dagen. Het licht ging wel snel uit waardoor het bijna schemering leek. Maar ook deze middag was het genieten met een grote G. Wil je meer zeehondjes zien? Klik dan
HIER.
De tweede winterweek begon op zaterdag met een wandeling door de duinen. De wilde zwanen waren mij te vlug af en ik zag ze nog net wegvliegen. Maar een knobbelzwaan was wel aanwezig, in het ijskoude water.
ijsbreker
Ooit een schaatsende meerkoet gezien?
De vogeltjes kunnen in deze periode moeilijk aan hun eten komen, en zijn blij met een beetje hulp. Dit roodborstje is de aanwezigheid van mensen gewend en kwam bijna op schoot zitten.
Op donderdag 18 januari had kon ik nog even genieten van de sneeuw, en zelfs een flinke sneeuwbui die over trok.
Winter
En een vosje in de sneeuw. Dat was voor mij een wens voor januari. Altijd maar afwachten of er sneeuw komt. En dan ook nog hopen dat je een vos ziet, want ik had afgelopen 3 maanden geen vosjes meer gezien, dus dit vosje in de sneeuw was een cadeautje.
Het vosje ging aan de wandel en wij keken even waar zij heen zou gaan.......
Het ijs op.
Ik vond dat nog best spannend, had geen idee hoe sterk het ijs is, en wat een vos weegt, maar met dat zonnetje op donderdagmiddag smolt de sneeuw heel snel weg en ik nam aan dat de ijslaag ook wel snel dunner zou worden. Moet er niet aan denken dat een vosje voor mijn ogen door het ijs zakt.
Het was lastig fotograferen, felle zon, grote schaduwen en blauw ijs. Dus het was even spelen met de instellingen en een beetje nabewerking.
Nog wat andere foto's van de winterwonderland wandeling
De lichtpuntjes uit mijn vorige blog (december foto) zijn wat groter, het ruig haarmos tussen de smeltende sneeuw.
De sneeuw is bijna verdwenen in het landschap en in de verte trekt de laatste winterse bui van die dag weg naar het noorden.
Het weer in januari begon onstuimig en zal weer net zo onstuimig eindigen met na Gerrit en Henk nu ook storm Isha. Hopelijk gaat februari nog wel wat winter brengen en vallen de mooie winterdagen een beetje samen met mijn parttime dagen......... dan kan ik nog een keertje genieten van Koning Winter, want die zie ik toch liever dan Isha.
